Heathrow!

Miedzy przylotem do Londynu a planowanym lotem do Dubaju mielismy kilka godzin przerwy. Spokojnie wyszlismy z samolotu... i wtedy wpadlismy w niekonczacy sie korytarz prowadzacy do miejsca odbioru bagazu... Szlismy, szlismy i szlismy! Jak juz dostalismy swoje 40kg poszlismy sie 'odprawic', zeby nie musiec taszczyc go ze soba. Anglicy i ich akcent... Hah, to byl pierwszy szok kulturowy. ;) Pierwsze moje spotkanie z jezykiem uzytkowym, nie tym szkolnym...prawdziwy jezyk, ten, ktory zyje i ulega wplywom otoczenia!
Moze moje rozczarowanie jest nieuzasadnione ? W koncu lotnisko to lotnisko... nic specjalnego. Ale wiecie.. Organizacja na miejscu zostawiala wiele do zyczenia. W koncu nie kazdy jest stalym bywalcem i wie, co i jak ;o Nie wiem ile czasu zajeloby mi ogarniecie tego chaosu w pojedynke. Na bilecie napis 'ZONE H' idziemy w tamta strone... a zone H zamnkniety. Co wiec robic ? Idziemy do informacji: Kobieta mowi ' Oh, it doesn't matter!' - no jak to 'doesn't matter' ?! to po coz drukowac cos, co nie ma znaczenia ? Nie wiem. Hahah... Moze nie ogarnelismy co to znaczy. W kazdym badz razie... Ciesze sie, ze mielismy swoje jedzonko, bo kanapki do kupienia w strefie bezclowej byly niedobre! Fuj!
Godzina wylotu ustalona byla na 22:15... w ostatecznosci przeciagnelo sie to do 1 w nocy kolejnego dnia. Najgorsze bylo to, ze wedlug planu w Dubaju mielismy byc o godzinie 8 rano. A lot do Perth dwie godziny pozniej... No i co ? Spoznienie 3h.. niedobrze... Wszystko sie przesunelo, niemilosiernie...

Komentarze (2)